Бокиралик – номус мезони (1-мақола)
Ёзнинг жазирама кунларидан бирида иссиқдан қочиб, соя салқин дарахтлар билан қопланган қаҳвахонага кирдим. Қаҳвахонанинг тахта тўсинлар билан ажратилган бўлмаларидан бирида чанқовбосди ичимликни ҳўплаганча, рўзномаларни кўздан кечира бошладим. Шу пайт ёнгинамдаги тўсин ортида бўлаётган суҳбат диққат-эътиборимни ўзига жалб этди.
— Гули опа, бу ҳолимда шарманда бўламан, ахир, — дея йиғламсирарди қиз. — Тўй бошланишига бор-йўғи икки ҳафта қолди-ку, нима қилай, айтинг!
— Ваҳима қилавермасангчи, — деди масхараомуз оҳангда жувон. — сенга ўхшаб, ўнлаб эркаклар билан айшини сурганларнинг қанчадан-қанчаси мен кўрсатган йўл-йўриққа амал қилиб, бокира қиз бўлиб турмушга чиқиб кетган. Венера опанг эсингдами? Шу опанг ҳам хиёбоннинг «қироли
...
Читать дальше »
Просмотров: 923 |
Добавил: lenger |
Дата: 11.08.2013
|
